علل ترس در کودکان

چگونه ترس کودک را از بین ببریم ؟

ترس در کودکان :

 کودکان در زندگی شاد خود هراس هایی نیز دارند . برخی از کودکان هیچگاه معنای ترس را درک نمی کنند ، اما ترسهایی به مرور زمان در آنها به وجود می آید  و معمولا از افراد غریبه ، تاریکی ، حیوانات ، توالت ، صداهای بلند ، مکان های بسته ، حمام رفتن و یا  از جدا شدن از والدین خود یا رفتن به جاهای جدید ، قطار و وسایل پر سر و صدا ( حتی جاروبرقی ) می ترسند که  در بیشتر مواقعه با افزایش تجارب کودک از محیط زندگی  از بین میرود اما ممکن است انواع دیگری از ترس ، جای موارد قبل را بگیرد .

اغلب کودکان سه تا چهار ساله از صداهای بلند یا تاریکی می ترسند ولی کودکان پنج ساله با آگاهی از دنیا و اطراف خود ممکن است فقط از قطار ، اتوموبیل و حیوانات بترسند با این حال ممکن است هنوز ترس از جدایی از والدین در ذهن کودک باقی مانده باشد .

شش سالگی برای بسیاری از کودکان ، سن بروز ترس هاست . گاهی این کودکان ترس از صدای بلند ، تصوراتی در مورد ارواح و جادوگرها یا ترس از گم شدن دارند . برخی از کودکان شجاعی که در برابر آسیب های بدنی ترسی ندارند ولی از خراش یا بریدگی یا آتش و باد هراس دارند . کودکان هفت ساله می توانند بیندیشند و تفسیر کنند . آنها از سایه ها را به شکل هیولا تصور می کنند . کودکان هشت یا نه ساله اغلب  ترس هایش کاهش یافته اما هنوز از مسخره شدن هراس دارند اما  با افزایش اعتماد به نفس  ترس در کودکان ده ساله کاهش یافته است .

امروزه کودکان از نمرات پایین ، احمقانه به نظر رسیدن ، ناسازگاری والدین ، آتش ، دزدیده شدن ، ارتفاع ، مرگ  و تصادف هراس بیشتری دارند . جالب ترین ترس آنها ، نگرانی در مورد سلامت پدر و مادرشان است .

ترس از جدایی :

ترس کودکان از جداشدن از والدین نشانه این است که کودک مفهوم دوری و جدا شدن را فهمیده است و بطور طبیعی به آن واکنش نشان می دهد که تا قبل 2 سالگی این جدایی  از یاد کودک می رود ولی از 2سالگی به بعد با جدایی والدین از آنها کودک مضطرب می شود و با گریه می کند که این جریان تا ورود به مدرسه همراه کودک است و قبل شروع مدرسه باید رفع شود زیرا با ورود به مدرسه کودک به دلیل ترس از مدرسه و درس بیزار می شود .

علل ترس در کودکان :

ترس در کودکان ممکن است عمدی باشد و والدین عمدا کودک را از چیزی ترسانده باشد یا بصورت تصادفی باشد و تصادفا کودک از چیزی ترسیده باشد .

 ترس در کودک به دلیل ترسی که  والدین دارند ترس در کودک نیز کسب شود  یا بخاطر کشمکش و دعوای والدینش باشد . همچنین ممکن است کودک در موقعیت نامناسبی بوده والدین او را رها کرده باشند و این موجب شده کودک ترسو شود .

با ترس کودکمان چه کنیم ؟

به ترس کودک ، بیش از حد واکنش نشان ندهید و با اعصبانیت و تمسخر ، سرزنش یا انتقاد  با او برخورد نکنید .

همدردی و توجه بیش از حد باعث می شود در شرایطی که کودک از چیزی می ترسد و با آغوش گرفتن و نوازش او ، کودک مطمئن می شود که یک خطر واقعی وجود دارد .

هیچگاه با  حمایت کردن نادرست ترس کودکتان را تشدید نکنید .

به کودک خود آموزش درست دهید ؛ اگر کودکتان از سگی می ترسد به او روش نزدیک شدن به سگ را بیاموزید و بخواهید کار شما را تقلید کند .

ضمن ایراد نگرفتن  از او کودک را مورد نصحیت قرار ندهید و رفتار جسورانه را در او تقویت کنید و هیچگاه کودک را ناگهانی در شرایط  ترسناک قرار ندهید .

باور کنید که کودک از چیزی می ترسد و برای رفع آن ریشه یابی کنید و علت ترس را بفهمید .

در نظر داشته باشید که بسیاری از ترس های افراد جامعه ریشه در کودکی دارد و شما باید همزمان با رشد مهارتها و اعتماد به نفس در کودک او را برای مقابله با ترس هایش کمک کنید .

با مراجعه به مرکز روانشناسی کودک و مشورت با روانشناس متخصص ترس برای درمان ترس کودکتان تلاش کنید و در شرایطی که مراجعه به مرکز متخصص کودک برایتان مقدور نبود و نیاز سریع برای مشورت و راهنمایی داشتید می توانید با مرکز مشاوران تلفنی و آنلاین تماس بگیرید .

نقش والدین در هدایت میل جنسی در نوجوانان

میل جنسی در نوجوانی

سن مناسب شروع آمیزش جنسی چقدر است ؟

آیا میل جنسی در نوجوانی باید کنترل شود ؟

باید این واقعیت را بپذیریم که در دنیای امروزی نوجوانان از لحاظ جنسی فعال هستند و این برای بیشتر والدین قابل پذیرش نیست ، اما از روی مطالعات آماری می توان به سادگی فهمید که رابطه ی جنسی در میان نوجوان ها شایع و رایج است .

طبق مطالعات آماری،  نیمی از تمام نوجوانان کشور آمریکا حداقل یک بار ، رابطه ی جنسی داشته اند که البته می توان گفت  این آمار در کشور ما نیز ، کم نیست .

سن متوسط اولین رابطه در میان نوجوان ها 16 سالگی است که البته این عدد در میان پسران و دختران متفاوت است . شکی نیست که سن آمیزش جنسی به نسبت نسل قبل ، شاید یک دهه تغییر کرده است .

میل نوجوانان به رابطه ی جنسی نسبت به والدین خود در سن پایین تری است که این مسئله  در میان دختر ها و پسر ها یکسان نیست . بدین معنی که در میان دختران طبق نظر محققان ، فعالیت جنسی ، در اکثر مواقع ، فقط در یک رابطه متعهدانه رخ می دهد .

نکته ی دیگر تاثیر وجود همسالان و دوستان در ایجاد رابطه ی جنسی در میان  نوجوانان است . بسیار دیده اید که نوجوان شما درمورد روابط دوستان خود و کم وکیف آن برای شما تعریف کرده اند . خب این بسیار طبیعی است که نوجوان با خود فکر کند که همه به غیر از من این کار را انجام میدهند .

 در اینجا آگاهی والدین در مورد مسائل جنسی نوجوانان بسیار حائز اهمیت است و می تواند نقش پررنگی در مورد رابطه جنسی نوجوانشان داشته باشد . حتما والدین باید در مورد ارزش ها و نظرات خود در مورد رابطه جنسی قبل از ازدواج با نوجوان صحبت کنند .

با نوجوان به طور شفاف و واضح و خیلی به موقع ، درمورد مسائل جنسی و موضعتان در این رابطه و اینکه چه چیزی درست است و شما دوست دارید نوجوان چه رفتار هایی را داشته باشد ، وارد صحبت شوید . بدانید  و آگاه باشید که این مسئله به نفع خودتان و نوجوانتان است . این نظر اکد همه ی مشاوران متخصص کودک و نوجوان ، در مرکز تخصصی سلامت روان کودک و نوجوان مشاوران هیروو است .

راههای صحیح دستور دادن به کودک

چگونه به کودک دستور دهیم ؟

راه های صحیح دستوردادن به کودک ؟

همیشه دقت داشته باشید هنگامی که از کودک خواسته ای دارید  فعل های معکوس به کار نبرید . مثلا وقتی کودک کار بدی انجام میدهد او را تایید نکنید چرا که در این صورت کودک دچار دوگانگی شده و اصطلاحا گیج می شود .

نکته ی دیگر اینکه به هیچ وجه در هیچ موقعی کودک را سرزنش نکنید . او را به خاطر کار خطایی که کرده است ، تحقیر نکنید . مثلا به او نگویید تو همیشه کثیف و شلخته ای برو ؛ همین الان دست هایت را بشور . به عبارت ساده تر به کودک برچسب نزنید .

دیگر این که هنگام درخواست کردن و دستور دادن به کودک ، او را نترسانید . مثلا به او نگویید ، اگر به حمام نروی برای همیشه بوی بد خواهی گرفت و یا اگر صبحانه نخوری هیچ وقت بزرگ نمی شوی . در این صورت کودک از روی ترس همه کارهایش ، ازجمله غذا خوردن را انجام میدهد .

برای اجرای دستور و خواسته تان به کودک باج ندهید .

اگر به کودک برای رعایت مقررات و رفتار کردن صحیح رشوه و باج دهید ، در این صورت کودک ، قبل از هر کاری از شما جایزه و پاداش می خواهد و این خود داستانی می شود . پس حواستان باشد که کی و چه موقعی باید برای انجام کارهای کودک به او پاداش دهید . به موقع این کار را بکنید .

نکته ی دیگر اینکه دستور و خواسته تان را چند بار تکرار نکنید . در این صورت کودک فکر میکند که برای انجام هر کاری وقت زیادی دارد ؛ چرا که مادر و یا پدر ، دوباره هم دستور را تکرار خواهد کرد . به جای تکرار در دستور دادن ، زمان مناسب آن را پیدا کنید .

چگونگی دستور دادن به کودک :

آرام و با ملایمت خواسته تان را به کودک بگویید .

از سرزنش کردن و توهین کردن به کودک ، در هنگام دستور دادن بپرهیزید .

حواستان باشد خواسته و دستور شما متناسب با توانایی های کودک باشد به گونه ای که کودک به راحتی از عهده ی آن بربیاد . بدین ترتیب کودک ضمن اینکه  کار و رفتار صحیح را انجام داده ، خود نیز از انجام کار احساس خوشایندی خواهد داشت و این برای تقویت اعتماد به نفس کودک بسیار مفید است . 

رفتار درمانی شناختی

متد های مختلف روانشناسی و درمان

امروزه روانشناسی کودک و مشاوره کودک بسیاری از متدها و روشهای درمانی را مطرح می کنند که  شایع ترین این روشهای درمانی عبارتند از :

درمانهای روانکاوی : در این درمان تا وقتی شخص شناخت کاملی از زیربنای ناهشیار اختلال کنونی خود در روابط اولیه اش با والدین و خواهر-برادرهایش پیدا نکند نمی تواند اختلالش را حل و فصل کند . فنون این درمان تداعی آزاد  ، تحلیل رویا  و انتقال است .

رفتار درمانی :

رفتار درمانگرها ، رفتار سازگارانه را راهی برای کنار آمدن با فشارهای روانی که شخص آنرا یاد گرفته است و هرچند بینش یافتن را هدفی ارزشمند می دانند ولی تغییر رفتار را تضمین نمی کنند . رفتار درمانگرها در نخستین نشست درمانی به دقت به درمانجو گوش می سپارند که درمانجو چه چیزی میخاد تغییر بدهد ؟ که نخستین قدم در رفتاردرمانی ، تعیین دقیق مشکل شخص . آنها با روشهای حساسیت زدایی و مواجهه ی واقعی برای از بین بردن ترسها و هراسها استفاده می کنند . آرام سازی تدریجی از روشهای است که به درمانجو گفته می شود نخست خود را به آرامش عمیق برساند . غرقه سازی از روشهای که درمانجو با مواجهه طولانی با ترس آورترین شی یا موقعیت ، بدون امکان گریز قرار می گیرد . تقویت انتخابی و سرمشق گیری از راه مشاهده و تقلید از دیگران از فنون دیگر رفتار درمانگرها است .

رفتار درمانی شناختی :

در این روش تحریفاتی را که درمانجو در تفکرش است را میشناسند و در جهت هماهنگی بیشتر با واقعیت ، تغییراتی در آنها ایجاد می کنند  .

درمانهای انسان گرا :

درمان انسان گرا بیشتر  به رشد و خودشکوفایی فرد تاکید دارد و هدف ، یاری رساندن به مردم برای دستیابی هرچه بیشتر به استعدادهای خودشان است و می کوشند مردم انگیزه ها و هیجانهای خود را بیشتر بشناسند و تاکید بر وضع کنونی شخص دارند . شیوه ی آنها درمانجو محور است .

گشتالت درمانی :

در این روش به برونریزی  خیالبافی ، رویاها یا تعارضها پرداخته می شود و روشی است برای افزودن بر آگاهی شخص است  که بصورت گروهی اما درمانگر هرزمان با یک درمانجو کار می کند . در این شیوه درمانی ، تاکید بر حل تعارض های درونی است .

واقعیت درمانی :

در این روش درمانگر به شخص کمک می دهد تا پیامدهای احتمالی اعمال خود را وارسی کند و موقعیت یا هدفی واقع بینانه در پیش گیرد و پس از آنکه برنامه ای برای فعالیت انتخاب شد مورد موافقت درمانجو قرار گرفت برنامه را دنبال کند .

درمان فردی :

در درمان فردی ، سلامت روانی شخص به وسیله میزان علاقه اجتماعی او سنجیده می شود . نوع درمان بصورت نوعی فرآیند یادگیری است و در طی آن به درمانجو  آموزش داده می شود تا ادراک – انگیزه ها خود را تغییر دهد و هدف این است که درمانجو افکار نادرست خود را تغییر دهد .

گروه درمانی :

این روش درمانی شرایطی را فراهم می آورد تا درمانجو مشکلات خود را در حضور دیگران حل و فصل کند ، واکنش دیگران را به رفتار خود ببیند و همچنین می توانند واکنش مردم را به مشکلات مشابه با مشکلات خودشان بینند .

خانواده درمانی :

در خانواده درمانی ، خانواده با یک یا دو درمانگر جلسات منظمی دارند . درمانگر ضمن مشاهده ی تعاملهای اعضاء خانواده می کوشد هر عضو را از شیوه ارتباطش با دیگران ، و نقشی که رفتارهایش در ایجاده مشکل خانواده دارد آگاه سازد و به اعضای خانواده می آموزند اختلافها را با آرامش بگویند استقلال یکدیگر را رعایت کنند .

درمانهای زیستی :

روانشناس کودک این درمان را شامل درمان با تشنج برقی و داروهای روان درمان بخش عنوان می کند و از میان این دو ، دارو درمانی بسیار پرکاربردتر است  .

در صورت مشاهده مشکلی در کودک خود  می توانید به مرکز مشاوره کودکان مراجعه کنید و با روانشناس کودک یا مشاوره کودکان  مشورت کنید و راههای درمانی متناسب با مشکل کودک خود را بیابید و در صورت عدم دسترسی می توانید با مشاوره تلفنی کودک تماس بگیرید و در شرایطی که توان پرداخت هزینه مراجعه حضوری را ندارید می توانید از خدمات مشاوره تلفنی کودک رایگان  بهره مند شوید .

اختلال اضطراب از جدایی

اختلال های اضطرابی

اختلال های اضطرابی کدامند ؟

نشانه ها و درمان اختلال های اضطرابی ؟

ترس و اضطراب شدید و همینطور آشفتگی سه عنصر مشترک در تمام اختلال های اضطرابی هستند .حال این ترس و اضطراب در اختلال های اضطرابی هرکدام به گونه ای متفاوتند . بدین ترتیب که ترس همچون خیالی است که در نزدیکی اتفاق می افتد در حالی که اضطراب همچون تهدیدی برای آینده و یا بعد از لحظه ی فعلی است .

هر کدام از این انواع ترس و اضطراب در اختلال های اضطرابی شدت و ضعف دارد ؛  به عبارتی بهتر هر کدام از اختلال های اضطرابی در پاسخ این دو مقوله به وجود می آیند مثلا اختلال وحشت زدگی که از انواع اختلال های اضطرابی است در پاسخ به پدیده ی ترس آشکار می شود . بدین ترتیب انواع اختلال های اضطرابی عبارتند از : حمله های وحشت زدگی ، اختلال اضطراب از جدایی و اختلال اضطراب اجتماعی .

در تعریف و نشانه های اختلال اضطراب جدایی می توان به ترس فرد از جدا شدن از دلبستگی هایش اشاره کرد .این اختلال که در اکثر موارد در کودکی نمایان می شود تا بزرگسالی هم ادامه خواهد داشت .

از نشانه های آن کابوس های شبانه و پریشان حالی و حالت غم و اندوه است . نگرانی های مستمر برای از دست دادن و مبتلا شدن به بیماری و یا مرگ . ترس شدید در مورد گم شدن ، خوابیدن در جایی غیر از مکان همیشگی ، ترس از تنها ماندن در خانه و یا هر جای دیگر.

از دیگر اختلال های اضطرابی  ، اضطراب اجتماعی است ؛ که شامل خودداری از حضور در اجتماع به تنهایی و بدون حضور همراه مورد اطمینان ، هراس از ملاقات افراد ناآشنا و ترس از مورد ارزیابی قرار گرفتن توسط دیگران تحقیر شدن و مورد آزار قرار گرفتن . این موارد در اکثر موارد در مورد طیف اوتیسم صدق می کند و یا حداقل شدت بیشتری دارد . این اختلال هم ممکن است همچون اختلال های دیگر نشانه های جسمانی و شناختی را توام داشته باشد .